Nasıl Plan Yapmalıyım?

Uzun süredir plan yapmak, rutinler oluşturmak ve bu disiplinleri hayatıma ekleyip sürdürülebilir olmasını sağlamak adına kafa yoruyorum. Bugün de sizlere bu amaçla yaptığım okumalar sırasında karşıma çıkan bir araştırmadan bahsedeceğim.

Planlama Yanılgısı Nedir?

Öncelikle çok kısa bir kavramdan bahsetmek istiyorum. Planlama Yanılgısı (Planning Fallacy). Benim de çokça yaşadığım ve literatürde yaygın olan bir zihinsel eğilim. Bu eğilim temelde, bir iş için ayıracağımız zamanı hesaplarken oldukça iyimser davranıp tüm dikkatimizi o işe vereceğimizi düşünmekten kaynaklanıyor. Haliyle herhangi bir işin gerçekte alacağı sürenin çok daha altında bir sürede tamamlanacağına dair bir beklenti geliştirmiş oluyoruz.

Peki planlama yanılgısıyla nasıl baş edebiliriz?

Artık yapılan çalışmadan bahsedebilirim🙂2000 yılında Hollandalı bir araştırma grubu, 122 üniversite öğrencisi ile birlikte bir çalışma gerçekleştiriyor. Çalışmaya katılan öğrencilerden, gelecek hafta yaşayacakları bir gündeki deneyimlerini anlattıkları bir rapor yazmaları isteniyor. Ardından tüm öğrencilere, seçtikleri gün sona erdikten sonra raporu unutmadan “olabildiğince kısa sürede” tamamlamaları söyleniyor. Son olarak öğrencilerin seçtikleri günü ve hazırladıkları raporlarını teslim edecekleri günü belirtmeleri isteniyor.


Buradan sonrasında öğrencilere verilen yönergeler farklılaşmaya başlıyor. Haberleri olmasa da öğrenciler 2 gruba ayrılmış durumdalar.

1. Grup

İlk gruptaki öğrencilerin raporlarını nerede ve ne zaman yazacaklarına karar vermeleri gerekiyor. Aynı zamanda bunu yaparken de oldukça spesifik olmaları isteniyor. Bununla da yeterli olmayıp belirledikleri durumu hayallerinde canlandırmaları isteniyor.

2. Grup

İlk gruptan istenen durumlardan bu grubun haberi olmuyor.

Araştırmanın sonuçlarına gelecek olursak:

  • İlk gruptaki öğrenciler raporu bitirecekleri günü tahmin ederken diğer gruba göre daha iyimser davranmış. Yani daha hızlı tamamlayacaklarını planlamışlar. Gün sonunda da daha kısa sürede raporlarını bitirmişler.
  • Aynı zamanda ilk grubun görevi bitirmeyi planladıkları süre ile gerçekte tamamladıkları süre arasındaki fark ikinci gruba göre anlamlı olarak daha az olmuş.
  • İlk grupta yer alan katılımcılar, görevi gerçekleştirdikleri esnada dış uyaranlardan daha az etkilenmiş. Araştırma grubu bu durumun nedeninin, katılımcıların görevi gerçekleştirecekleri zaman ve mekanı düşünürken zihinlerinin mevcut ortamı tarayıp en az bölünecekleri seçeneği saptadığını düşünmüşler.

Kaynak:

Koole, S., & van’t Spijker, M. (2000). Overcoming the planning fallacy through willpower: effects of implementation intentions on actual and predicted task-completion times. European Journal Of Social Psychology, 30(6), 873-888.

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Benzer yazılar

Aramak istediğinizi üstte yazmaya başlayın ve aramak için enter tuşuna basın. İptal için ESC tuşuna basın.

Üste dön